Amelia Jones Arteko eta Diseinuko Robert
A. Day katedraduna da eta Ikasketa
Kritikoetako dekanordea. Artearen historiako eta zinemaren historiako hezkuntza
jaso du eta performance-ikasketak egin
ditu. Horrez gain, trebakuntza zabala
jaso du filosofiari eta nortasunaren teoriei
buruz. Jones ezagun da arrazismoaren
aurkako historia queer eta feminista
egiteagatik, baita Europako eta AEBetako
ikusmen-arte moderno eta garaikideei
buruzko teoriengatik ere, performancea,
zinema, bideoa eta instalazioak jorratu
dituelarik. Gaur egun queerraren, feminismoaren eta performancearen uztarketa ari da aztertzen ikusmen-arteetan.
Komisario eta performance-programatzailea izan da, eta hainbat lan argitaratu
ditu. Hona berrienak: Perform Repeat
Record: Live Art in History (2012), Adrian
Heathfieldekin batera argitaratua; Seeing
Differently: A History and Theory of
Identification and the Visual Arts egile
bakarreko (2012); Sexuality bildumaren
argitaratzaile (2014), eta, Otherwise:
Imagining Queer Feminist Art Histories,
Erin Silverrekin batera (argitaratzeke).
‘Material Traces: Time and the Gesture in
Contemporary Art’ erakusketa egin zuen
2013an Montrealen, eta nazioarteko bi
performance-ekitaldi antolatzen ari da
2015-16 ikasturterako: ‘Trans-Montréal’
(McGill unibertsitatean) eta ‘Live Art
Live’ (USC unibertsitatean); biak ala
biak performancearekin eta itzulpen eta
transferentzia kultural/historikoarekin
daude lotuta. Berriki egin dituen beste
argitalpen batzuek performanceetako
eta ikusmen-arteetako diskurtsoetako
presentzia-eskaerek dituzten inplikazio
ideologikoak aztertzen dituzte (in TDR);
teoria materialista berriaren erabilgarritasuna performance-arteko praktikak
aztertzeko (hau ere TDRn), eta, horiez
gain, aurretik artearen eta erakundeen
diskurtsoak bazterturiko artistei buruzko
hainbat artikulu idatzi ditu (besteak beste,
Ulay, Senga Nengudi, Faith Wilding, and
Martha Wilsoni buruz).
