Comclapompos. Usar el flujo como un cauce

Abstract

<i>Comclapompos. Usar el flujo como un cauce</i> es un trabajo de composición musical que abraza las sinergias del entorno, dando lugar a una profundización en las múltiples posibilidades de la estructura. Partiendo de una concepción altamente experimental y más cercana a la electroacústica, la música de Miguel. A García se pliega y despliega para acoger voz, danza, otros lenguajes y otros sentires, indagando en la descomposición de la forma como resorte.</p>

This sound artist has developed the <i>Comclapompos. Usar el flujo como un cauce</i> project over the last two years. It is a musical composition work that embraces the environment’s synergies in order to deepen in the multiple possibilities of the structure. Starting with a highly experimental conception and closer to electro-acoustics, Miguel A. Garcia’s music folds and unfolds to incorporate voice, dance, other languages and other feelings, delving into the decomposition as a resource. As explained by the artist, “Sound is the medium, which for me is the origin, not the end. In parallel to working with musicians and artists who also start from that medium, I am likewise interested in expanding it to other disciplines, though always in an organic way.”</p>

Gailu elektronikoen hondakinetatik lortutako sonoritateak erabiltzen ditu, askotan landa-grabazioekin edo tresna akustikoekin erlazionatuz, esperientzia intimo, murgiltzaile eta bizi baten bila. Forma ausartez eta kontrastez beteriko “musika”, umorez ere betea, musika elektroakustiko akademikoaren, musika industrialaren, noise-aren edo “outsider” deitutako musikaren arteko mugak zalantzan jartzen dituena.<br>

Soinu-artistak <i>Comclapompos. Usar el flujo como un cauce</i> proiektua garatu du azken bi urteetan. Inguruko sinergiak bereganatzen dituen musika-konposizioko lan honek egituraren era askotako aukeretan sakontzen du. Oso esperimentala den eta elektroakustikatik hurbilago dagoen ikusmolde batetik abiatuta, Miguel. A Garcíaren musika tolestu eta hedatzen da, ahotsa, dantza, beste lengoaia batzuk eta beste sentipen batzuk jasotzeko, formaren deskonposizioa malguki gisa arakatuz. "Soinua da bitartekoa, eta niretzat jatorria da, baina ez amaiera: bitarteko horretatik abiatzen diren musikari eta artistekin lan egitearekin batera, nahi nuke beste diziplina batzuetara zabaldu, baina beti modu organikoan", azaldu du artistak.